Hij plantte een nieuw bord, groter deze keer. “PRIVÉTERREIN – NIET BETREDEN Hij schilderde het zelf in blokletters en verstevigde het met een houten paal en touw. Tegen de ochtend had iemand het touw doorgeknipt en zijn bord naar beneden geduwd.
Clarence staarde er lang naar. Het gebrek aan respect voelde niet meer achteloos. Het voelde geoefend. Hij liep langs de rand van het terrein en controleerde de schade. Een van zijn keramische vogelbakken was omgestoten. De vleugels waren afgebrokkeld. De grond was omgeschopt alsof het niets was.