Achter de schuur lag een ondiepe vijver die vroeger decoratief was. Nu was hij meer functioneel dan mooi, met algen aan de randen en bladeren die in het water dreven. Hij was niet smerig, maar ook niet gefilterd. En dat was prima. Hij was niet uit op ongereptheid. Hij wilde gedenkwaardig.
Clarence bracht de volgende dag rustig door met de voorbereidingen. Hij vertelde het aan niemand, zelfs niet aan Jordan, de jongen verderop in de straat die hem soms hielp met tuinwerk. Hij wilde geen getuigen, geen roddels. Alleen resultaten. Hoe minder mensen het wisten, hoe beter het zou werken.