Op een bord stond “TIJDELIJK GESLOTEN – OMLEIDING VOLGENDE”, maar de omleiding was niet duidelijk. En fietsers, zoals Clarence al snel zou leren, hielden er niet van om vaart te verliezen. Ze zochten naar binnenwegen. Zijn erf werd er een.
In het begin waren het één of twee fietsers – jong, snel, die door de rand van zijn gras dartelden alsof ze het nauwelijks raakten. Clarence zag ze vanuit zijn keukenraam, zijn lepel pauzeerde in de lucht. Ze gleden over de hoek van zijn gazon alsof het niets was.