Hij dacht dat het een vergissing was. Misschien dachten ze dat het openbaar terrein was. Dus printte hij een beleefd bordje: “Private Yard – Please Use Road Hij bevestigde het vlakbij het hek aan een metalen paal en lamineerde het zelfs tegen weersinvloeden. De volgende dag was het weg.
Hij vond het in de struiken, doormidden gebogen als een vergeten flyer. Diezelfde ochtend reden er nog drie fietsers door – één van hen stuurde zo dicht langs de rozenrand dat de bloemblaadjes als confetti achter hem verspreid lagen. Clarence stond verbijsterd op de achtertrap.