Een paar passagiers om haar heen keken elkaar aan en sommigen grinnikten om haar. De man die eerder Liam had verdedigd, leunde naar Clara toe. “Mevrouw, u overdrijft. Hij pauzeerde tussen elk woord voor de nadruk en vervolgde: “Het. is. gewoon. een. hond. En u maakt iedereen nerveus.”
Clara wierp hem een blik toe. “Ik heb je preek niet nodig,” spuwde ze, haar stem scherp en doorspekt met bitterheid. “Je begrijpt het niet. Ik heb verschrikkelijke ervaringen met ze gehad. Ik ben bang voor ze, oké? Je helpt me niet door me slechter te laten voelen.”