Clara snauwde plotseling, leunde voorover en wees naar Atlas. “Die hond ademt te luid. Dit is onaanvaardbaar,” beschuldigde ze, haar stem verhevigde. Ze wilde wanhopig dat iemand haar kant koos, maar de cabine bleef grotendeels stil. Sommige passagiers wierpen afkeurende blikken haar kant op of anderen bespotten haar gewoon.
De stewardessen kwamen dichterbij en voelden het groeiende conflict. Een van hen probeerde kalm te blijven en stelde Clara gerust. “Mevrouw, blijft u alstublieft kalm. We hebben nog maar een half uur tot de vlucht landt.” Met veel moeite hield ze haar toon gelijk.