Een stewardess liep voorbij en merkte de subtiele spanning in de lucht op. Clara draaide zich onmiddellijk naar haar toe en stak haar hand op om te klagen. “Neem me niet kwalijk,” zei Clara, haar stem iets luider dan nodig. “Is er een manier om deze hond te verplaatsen? Hij is te groot en ik voel me er niet prettig bij.”
De stewardess, die naar Clara en Liam keek, probeerde kalm te blijven. “Mevrouw, de hond is een hulpdier en hij is getraind om rustig te blijven. We kunnen hem niet verplaatsen.” De toon van de verzorgster was beleefd maar streng. Ze wierp Liam een snelle blik toe, met een kleine, ondersteunende glimlach voordat ze door het gangpad liep. Clara mompelde ontevreden onder haar adem: “Belachelijk!”