“Hoe ver kan dit ding ons brengen?” vroeg hij. Ethans ogen bleven op de horizon gericht. “Niet ver. Deze motor is niet gemaakt om op open water te varen, alleen om aan te meren en te manoeuvreren. En hij verbruikt sneller brandstof dan je denkt.” Hij aarzelde, zijn stem was laag. “We hebben niet genoeg om ze voor te blijven. Alleen genoeg om tijd te winnen.”
De motor dreunde laag, een dun gezoem tegen het beukende ritme van de golven. De boot ging koppig maar langzaam vooruit en liet alleen een schuimend spoor achter zich. Ethan hield zijn ogen gericht op de horizon, zijn kaken strak op elkaar, zijn handen stevig op het gaspedaal.