Liam zag het door wazige ogen en hijgde. “Ethan, ze geven het op! Een van hen trekt zich terug!” Er was even hoop in zijn borstkas, wild en wanhopig. Misschien was het geluk gekeerd. Misschien waren de piraten toch niet onoverwinnelijk. Toen trilde de motor onder hun voeten hevig. Het dreunende gebrom verstikte in stilte.
De boot schommelde, het momentum bracht hem een paar lengtes verder voordat hij weer doelloos begon te dobberen. Ethans hand sloeg op de gashendel en draaide nutteloos rond. “Nee. Nee, nee, nee…” Liams stem kraakte. “We liggen dood in het water.” Ethan gaf geen antwoord. Dat hoefde ook niet. De tweede piratenschip brulde naast hen, de spray doorweekte het dek.