De agenten behandelden hen met een rustig respect, ze boden eten en warme dranken aan en beloofden de gestolen uitrusting veilig te stellen. Liam vroeg meer dan eens naar de kratten en kreeg telkens hetzelfde te horen: ze waren veilig, vastgesjord op de Aurora’s Wake, die de kustwacht achter zich aan zou slepen.
Tegen de tijd dat ze de haven bereikten, was het een drukte van belang in de haven. Ambtenaren van de kustwacht wachtten, lokale autoriteiten namen de piraten in hechtenis en een groep toeschouwers werd aangetrokken door de zwaailichten. Liam stapte als eerste van de kotter af, trillend maar rechtop, zijn notitieblok als een reddingslijn vastgeklampt.