Buiten was de oceaan niet bepaald kalm. Golven sloegen tegen de drijvers en rolden onder het vliegtuig door, waardoor het een ongelijk, schokkerig ritme kreeg. Bij elke golf leek het alsof het vliegtuig een graad uit koers raakte. Noah mompelde onder zijn adem. “Dit ding is niet gemaakt om uren rond te dobberen.”
Jamie keek fronsend naar de kaart. “Met deze snelheid eindigen we ergens tussen absoluut nergens en heel absoluut nergens.” “Hoe lang zeiden ze ook alweer?” “Drie uur, ongeveer.” Jamie keek op zijn horloge. “We hebben twintig minuten verbruikt.”