Jamie draaide zich naar de richtingen die Noah noemde en beschermde zijn ogen tegen de zon. Aan de verre horizon verschenen twee boten, lange, smalle silhouetten die laag en snel over de golven gleden. Hun golven doorkliefden de oceaan als messen.
Er hing een pauze tussen hen in. “Het zou de kustwacht kunnen zijn,” zei Jamie hoopvol. “Dat was snel.” Noah knipperde niet met zijn ogen. “Ze zeiden drie uur.” Jamie controleerde het logboek. “Ja. Nog steeds meer dan 70 mijl.” Ze wisselden een blik uit.