Noahs stem was laag, kortaf. “Geen formatie, geen flankering. Ze weten dat we niet kunnen manoeuvreren.” Jamie zweette al. “Wat moeten we doen? We kunnen ze niet ontlopen. We kunnen ze niet ontlopen. We kunnen niet eens vliegen.” “Blijven bewegen. Dat is alles wat we hebben.”
Jamie wierp een blik achter hen. De drie verzegelde kratten verschoven bij elke schok. Hij staarde ernaar alsof ze op het punt stonden te ontploffen. “Ze weten toch niet wat we bij ons hebben?” Zijn stem kraakte lichtjes. Noah antwoordde niet.