Ze begon soms op haar werk te douchen, tien minuten stoom stelen zonder toezicht na de sportschool. In die kleedkamer was water gewoon water, zonder aftellen of commentaar. Ze kwam thuis met dezelfde geur maar met een ander gevoel, want privacy had een geur die ze voor zichzelf kon houden.
Het diner van een collega naderde; Aaron stelde voor om “de begroeting te oefenen” Niet te fel, niet te zacht, schouders vrij maar recht. Evelyn oefende lijnen alsof ze auditie deed om zichzelf te spelen. Hij klapte, opgetogen. “Je zult perfect zijn,” beloofde hij. Ze vroeg zich af wanneer “perfectie” de plaats had ingenomen van “interessant” en “mooi” in zijn lijst van complimenten.