S Avonds fluisterde hij: “Vergeet de tweede wasbeurt niet,” als een slaapliedje, terwijl hij de lakens gladstreek. Ze knikte, gehoorzaam door de slaperigheid. Na het douchen lag ze wakker en telde ze de tegels aan het plafond in plaats van de schapen. Het appartement zoemde met apparaten en goedkeuring, zacht en meedogenloos.
Op zoek naar een belastingformulier in zijn Drive, vond ze een netjes spreadsheet met de naam Home Standards. Tabbladen bloeiden over de bodem: Keuken Stroom, Wasserij QC, Rustige Uren. De invoer en instructies waren onberispelijk. Ze scrolde en voelde een koude tocht: affectie geformatteerd in cellen.