Ze trok hier in met haar spullen, een doos boeken, vol optimisme. De eerste week gloeide: gedeelde afspeellijsten die schuifelden tussen Taylor Swift en nieuwe podcasts, gedeelde planken met hun spullen, koffie die precies verscheen wanneer de ochtenden gespaard moesten worden. Evelyn sms’te haar zus: Hij is een droom. Alles werkt gewoon.
Hij maakte zonder commentaar ruimte voor haar: een halve kast, een tandenborstel tweeling naast de zijne, haar favoriete mok op de bereikbare plank. Zelfs zijn stilte voelde verwelkomend. Ze sliep diep, zoals je slaapt in de buurt van iemand die je stemmingen leest of je een trui aanreikt nog voordat je begint te rillen.