“Wie had er nog meer toegang?” Vroeg Merritt. Zijn toon was neutraal, onderzoekend – meer nieuwsgierig dan confronterend. Hij had lang geleden geleerd dat de waarheid vaak voortkwam uit kalmte, niet uit hitte. Hij wilde dit zorgvuldig ontrafelen.
“Slechts één andere persoon,” antwoordde Lowell, terwijl hij op zijn aantekeningen tikte. “Leonard Henson, beheerder van het weeshuisbestuur.” De rechter noteerde het. Het leek er inderdaad op dat de zaak tegen de verdachte erg slecht was.