Merritt keek niet op van zijn aantekeningen. “Herinneringen,” zei hij gelijkmatig, “mogen fragmentarisch zijn, Mr Lowell. Het zijn nog steeds bewijzen.” De pen in zijn hand stopte niet met bewegen. Zelfs fragmenten, wist hij, konden een puzzel compleet maken.
Cooper leunde dichter naar de tribune. “Is Jacob in de buurt van de kluis geweest?” vroeg ze. De vraag kwam zachtjes, alsof ze bang was de herinnering zelf te verstoren. “Was het zijn stem die je hoorde?”