“Lila,” zei Cooper, wijzend naar het verzegelde metalen label op de bewijstafel. “Weet je wat dat is?” Haar toon was zowel uitnodigend als zorgzaam.
Lila’s gezichtsuitdrukking veranderde. Merritt bespeurde herkenning, zwak maar zeker. Ze knikte langzaam, haar hand zweefde over Scouts rug. Zijn neus trok naar de plastic envelop alsof de herinnering zelf een geur had.