Terwijl ze weer naar binnen glipte, leunde Evan tegen de muur van het steegje om de ontmoeting te verwerken. Mensen reageerden niet zo als ze kleine fouten verborgen hielden. Lena was een vrouw die probeerde te overleven. Hij begreep dat wat ze had doorstaan dieper ging dan een moeilijke relatie of een ontslagen baan.
Ze leek mensen niet te vermijden omdat ze iets verkeerd had gedaan. Ze leek te zijn teleurgesteld door iemand die ze vertrouwde. En voor het eerst voelde Evan een scherpe, duidelijke woede, gericht op degene die haar zo bang had gemaakt om gewoon mens te zijn en met mensen om te gaan.