Elena’s eerste instinct was ontkenning, maar uitputting overviel haar. “Het maakt niet uit,” fluisterde ze. “Damien won toen, hij zal weer winnen.” Evan schudde zijn hoofd. “Nee. Dat heeft hij niet. Hij legt jouw gestolen technologie volgende week voor aan mijn bestuur. Als die deal doorgaat, wint hij weer. Ik heb je daar nodig. Alleen jij kunt hem volledig ontmaskeren.”
Ze deinsde achteruit, angst flikkerend. “Evan, ik kan het niet. Hij zal me weer vernietigen.” Evan stapte dichterbij, net genoeg om haar te verankeren. “Elena, hij heeft je vernietigd toen je geen bondgenoten had. Je hebt er nu een. Kom naar de bijeenkomst. Vertel je verhaal. Laat ze zien wie HavenLux heeft gebouwd.” Ze aarzelde, haar keel werkte.