Terwijl Brianna en haar kinderen naar de bushalte liepen, hield Adrian zijn nieuwe LEGO set vast, zijn gezicht gloeiend van geluk. Lucy kletste opgewonden over de taart, terwijl Brianna’s hart zich vol voelde. Voor één keer voelde het gewicht op haar schouders een beetje lichter, haar geloof in het leven vernieuwd.
Later die avond, toen Brianna haar kinderen in bed stopte, speelde ze de dag nog eens na in haar hoofd. Het was als een strijd begonnen, maar hij eindigde met een glimlach, vriendelijkheid en hoop. “Dank u,” fluisterde ze in de stille kamer, een gebed van dankbaarheid voor de vreemdeling die die dag hun engel werd.