Ze vonden een schaduwrijke picknickplek bij de flamingovijver. Jamie’s vader pakte broodjes uit terwijl Nibbles rond de tafelpoten snuffelde. “Je hebt je lunch verdiend,” zei Jamie terwijl hij een stukje kaas afscheurde voor zijn puppy. “Niet ronddwalen, oké?” Hij maakte de riem even los.
Het ging zo snel. Een luid gekletter, misschien een bakje dat was gevallen of een metalen hek, en Nibbles ging er vandoor. Staart hoog, oren gespitst, achter het geluid aan alsof het speelgoed was. “Nibbles!” Riep Jamie, terwijl hij zo snel opstond dat hij zijn pak sap omstootte. “Nibbles, kom terug!” Maar de kleine pup was weg.