Toen ze zich verslagen voelde, maar toch vastberaden, ging ze naar de stadsarchieven in de hoop iets tastbaars te vinden – een oud archiefstuk, een nieuwsartikel, wat dan ook. Ze bladerde over stapels stoffige documenten, maar haar zoektocht leidde tot gefragmenteerde verhalen over vreemd weer en vreemde lichten, nooit iets concreets.
Theresa wilde nog steeds niet opgeven en ging naar de plaatselijke bibliotheek. Ze spendeerde uren aan het doorspitten van oude stadsdocumenten, scande de vergeelde pagina’s van vergeten geschiedenis. Maar elke aanwijzing voelde als een dood spoor. Niets kwam overeen met wat ze die dag in de school had gezien.