“Nog steeds? Dacht je dat ik al weg zou zijn?” antwoordde ze. “Ik dacht dat je wel even rondgekeken zou hebben. Dacht dat je misschien wilde… praten. Over het landgoed,” vroeg hij, vreemd beleefd. “Er is geen landgoed. Alleen een ramp van een huis en een zolder met een hangslot.”
“Juist,” zei hij. “De zolder. Heb je je ooit afgevraagd waarom hij die op slot deed?” Ze werd stil. “Waarom?” “Ik weet het niet,” zei hij. “Maar ik heb altijd gedacht dat het niet was om mensen buiten te houden. Het was om iets te verbergen.” Ze reageerde niet.