Het huis rook naar nat hout en oud papier. Nog voordat ze de sleutel omdraaide, vond de geur zijn weg door de spleten in de deurpost, kroop in haar keel als iets bekends maar lang onuitgesproken.
Elise aarzelde op de veranda, haar vingers om de sleutel geslagen, haar adem zichtbaar in de vroege lentekou. De stad was in vijftien jaar niet veel veranderd. Dezelfde verzakte hoogspanningskabels, dezelfde gesloten boekwinkel op de hoek.