Michael keek nu verveeld. De nieuwsgierigheid was weg. Het mysterie was leeggelopen. Hij mompelde iets over tijdverspilling en begon de trap weer af te lopen. Elise bleef achter en knielde bij de verste vuilniszak.
Ze trok hem voorzichtig open, verwachtte niets. Misschien hoopte ze het niet eens. Maar binnenin vond ze een doos. Klein. Van hout. Dichtgebonden met touw. Tegen de tijd dat Elise terugkwam van de zolder, pakte Michael al zijn sleutels.