Mam laat een veteraan in het vliegtuig plaatsnemen – wordt bleek als ze beseft wie hij is..

Toen het vliegtuig de startbaan verliet, zag ze hem weer naar haar kijken – rustig, bijna nadenkend. Er flikkerde iets in zijn gezichtsuitdrukking, iets wat ze niet kon interpreteren, maar ze deed het af als de spanning van het vliegen.

Toen ze eenmaal op kruishoogte waren, versoepelde de houding van de veteraan. Elise groette beleefd, niet zeker of hij wilde praten. Hij verraste haar met een warm antwoord, zijn stem vast maar ingetogen, met een diepte die ze herkende van mensen die meer hadden meegemaakt dan ze hardop zeiden.