Toen hij pauzeerde om vuilniszakken achter de winkel te legen, zoemde de telefoon weer. Hij fronste zijn wenkbrauwen en bekeek de onderwerpregels: berichten over “donaties” en “steun” Zijn hart fladderde even, maar het cynisme maakte zich van hem meester. Wie zou er uitgerekend aan hem geld doneren?
Derrick mompelde onder zijn adem en verwijderde een handvol e-mails zonder ze te openen. “Waarschijnlijk phishing,” mopperde hij, terwijl hij het karton in de vuilnisbak gooide. Het idee dat willekeurige vreemden hem geld zouden sturen voelde absurd. Hij had op de harde manier geleerd dat niets in het leven gemakkelijk was.