Een heleboel vragen raasden door zijn hoofd. Was dit een gebaar van agressie? Of misschien een smeekbede om begrip? De rechtopstaande houding van de beer was een stille uitnodiging, die Luka wenkte om dieper te graven in de onnoemelijke geheimen die hem te wachten stonden. Het was een cruciaal moment, een moment dat een keuze vereiste – vluchten voor het onbekende of de onverwachte reis die voor hem lag omarmen.
Toen zag Luka de blik van de beer gericht op een doelwit in de verte. Het had lucht gekregen van een geur en elke beweging van het dier straalde een vastberadenheid uit. De instincten van het dier dreven hem vooruit, dwongen hem te achtervolgen wat er ook voor hem lag. Wat kon hij ruiken?