De buurman dacht dat het welpje door zijn moeder was achtergelaten en nam de taak op zich om het fragiele diertje naar huis te brengen met de bedoeling om diergeneeskundige hulp te zoeken. De buurman herkende de erbarmelijke toestand van het jong en kwam tot het sombere besef dat het weinig kans had om in het wild te overleven. Misschien was de moederbeer tot dezelfde conclusie gekomen, waardoor ze een wanhopige poging deed om Luka’s hulp in te roepen.
Het werd echter duidelijk dat de enige zinvolle hulp die geboden kon worden die van een professional was – een dierenarts die de expertise en middelen bezat om voor het zieke berenjong te zorgen.