Terwijl Luka’s geest tekeer ging, geconfronteerd met de ijzingwekkende realiteit van dreigend gevaar, overspoelde een golf van wanhoop en angst hem. Het vooruitzicht dat zijn leven abrupt zou eindigen in de kaken van een beschermende moederbeer leek onvoorstelbaar na alles wat ze hadden meegemaakt. Zijn hart bonsde in zijn borstkas terwijl hij de omgeving afspeurde, wanhopig op zoek naar een ontsnappingsroute, diep van binnen wetend dat het zinloos was om een woedende beer te ontlopen.
In een spontane paniekactie greep Luka instinctief naar de hand van zijn buurman, op zoek naar troost en een beetje geruststelling in de chaos. Maar net toen hij op het punt stond in tranen uit te barsten, ontvouwde zich voor hun ogen een onverwachte wending.