“Proost,” herhaalde Oliver terwijl hij zijn glas tegen het hare liet klinken. Het geluid was helder en duidelijk, maar toch voelde het voor hem een beetje dissonant, alsof elk geluid een herinnering was aan de onafgemaakte zaken die tussen hen lagen.
Na de formaliteiten begonnen de mensen zich te verspreiden, gelach en geklets vulden de lucht. Anna nam een slokje van haar champagne en keek Oliver aan. Haar ogen ontmoetten de zijne heel even voor ze zich afwendden. Oliver voelde het – de onuitgesproken vragen, de onzekerheid en de stille verwachting van wat er nu zou komen.