De woorden hingen als een donkere wolk in de lucht en wierpen een schaduw over de vrolijke sfeer die hen omringde. Anna staarde Oliver aan, haar ogen zochten zijn gezicht alsof ze op zoek was naar een teken dat dit allemaal een grap was, een nare droom waaruit ze snel zou ontwaken. Maar de oprechtheid in Olivers ogen vertelde haar dat dit allesbehalve een grap was.
“Ik moet je iets laten zien,” voegde Oliver eraan toe, denkend aan het bewijsmateriaal op zijn laptop. “Het is niet iets dat ik wilde vinden, maar nu ik het gevonden heb, kan ik het niet negeren. Je verdient het om het te weten.”