Haar woorden waren als een emmer koud water die hem terugschrokken naar de ernst van de situatie. Maar toen hij weer naar Anna keek en haar ogen aan de andere kant van de kamer een fractie van een seconde de zijne ontmoetten, voelde hij een overweldigend gevoel van verantwoordelijkheid. Ze verdiende het om de waarheid te weten, koste wat het kost.
Oliver verontschuldigde zich en liep terug naar Anna, die net klaar was met haar dans met Michael. “Kunnen we praten?” fluisterde hij, bijna smekend.