Even dacht Oliver dat hij haar leven had geruïneerd. Maar even snel barstte Anna in lachen uit, een geluid zo vol en oprecht dat het de lucht in de kamer leek te zuiveren. Oliver stond perplex, gevangen in de draaikolk van zijn emoties en haar onvoorstelbare reactie.
“Oh Oliver,” wist ze tussen het giechelen door te zeggen, “je hebt het helemaal mis!”. Zijn wenkbrauwen fronsten zich in verwarring en opluchting. Wat bedoelde ze? Hoe kon hij de situatie zo dramatisch verkeerd geïnterpreteerd hebben?