Zijn adem versnelde. Hij stelde zich voor wat de bemanning moest denken, kijkend naar de schaduwen van bovenaf. Voor hen leek het alsof hij gevangen zat in een onverschillige leviathan. In werkelijkheid zat hij gevangen in een fragiel verbond – een verbond dat zou kunnen ontbinden zodra menselijke tussenkomst botste met de mysterieuze bedoelingen van de walvis zelf.
De kustwacht zette netten met lokaas uit en sleepte ze door de stroming om de haai weg te lokken. Scholen vis verspreidden zich in flitsende zilveren stormen. Toch bleef het roofdier rondcirkelen als een geduldige beul. Zijn volharding was ijzingwekkend. De walvis verstevigde zijn greep, zijn spieren spanden zich in stilte tegen de jager.