Na een paar minuten was de dokter eindelijk klaar met het uitleggen van zijn bevindingen aan Emily. Ze zat in verbijsterde stilte en had moeite om te verwerken wat hij haar net had verteld. Hoe had ze zo stom kunnen zijn? In slaap vallen op een druk strand, vol potentiële gevaren om haar heen. Als ze er nu op terugkijkt, kon ze niet geloven hoe ze zo onwetend had kunnen zijn. Ze had moeten weten wat er zou gebeuren..
Later, toen haar ouders arriveerden, vertelde Emily over de openbaring van de dokter. Haar moeders hand vloog naar haar mond en haar vader knipperde tranen weg. De drie hielden elkaar stevig vast, overmand door emoties. een ernstige reactie op blootstelling aan de zon. Een extreem gevaarlijke zonneallergie,’ herhaalde haar vader de woorden van de dokter. Het was alsof hij het nog niet geloofde en het hardop moest zeggen om het te begrijpen.