De volgende dagen ging Emily door met haar herstel en volgde ze ijverig het behandelplan van de dokter. Een week na haar beproeving mocht Emily naar huis. Haar ouders namen geen risico en hadden zonnebrandcrème ingeslagen om ervoor te zorgen dat ze altijd beschermd was. Toen ze door de voordeur kwam, omhelsden haar ouders haar in een warme omhelzing, hun ogen gevuld met tranen van opluchting en blijdschap.
Emily kwam er later achter waarom de diagnose zo’n enorme schok teweeg had gebracht bij haar dierbaren. In de angstaanjagende onzekerheid van die eerste dagen waren ze bang dat iets veel sinisterders Emily’s aandoening had veroorzaakt. Maar uiteindelijk was het gewoon een ernstige allergie. Hun dochter was gespaard gebleven van het ondenkbare lot dat door hun hoofd spookte. Nu konden ze zich concentreren op het beschermen van haar toekomst, niet op het ontrafelen van mysteries uit het verleden.