Na enkele ogenblikken draaide Mike zich weer om naar Jack, met een verbaasd gezicht. “Dat is ongelooflijk. Die vrouw lijkt precies op je overleden vrouw,” mompelde hij. “Maar hoe is dat mogelijk?”. “Dat is precies wat ik denk,” antwoordde Jack, zijn stem nauwelijks boven een fluistering uit, verloren in overpeinzingen over de vrouw die een griezelige gelijkenis vertoonde met zijn overleden vrouw.
Mike legde een geruststellende hand op Jacks schouder. “Ik wou dat ik je hiermee kon helpen, maar iemand moet de vlucht afhandelen. Als jij nu eens een korte pauze neemt en Thomas en ik het instapproces afhandelen?” Stelde Mike voor, terwijl hij een teken gaf aan de andere piloot, Thomas, om in te stappen. “Daarna kunnen we verder praten.”