Toen legde hij mevrouw Peterson voorzichtig uit over de vrouw op zijn vlucht die een griezelige gelijkenis vertoonde met haar dochter en zijn overleden vrouw Elise. Hij liet haar een foto zien die hij had genomen als bewijs van de verrassende gelijkenis. Terwijl Mevr. Peterson’s ogen zich vulden met tranen, zag Jack een mengeling van verbazing en verwarring in haar uitdrukking, die zijn eigen gevoelens weerspiegelde.
“Gaat het, Mevr. Peterson?” Vroeg Jack zachtjes, terwijl hij haar ongemak opmerkte. “Ik weet dat dit moeilijk moet zijn, maar ik moet echt begrijpen wat er aan de hand is. Sorry dat ik erover begin.” Mevrouw Peterson, zichtbaar geschokt, haalde diep en onvast adem. “Jack, liefje,” zei mevrouw Peterson met een licht trillende stem, “kun je alsjeblieft het fotoalbum uit mijn nachtkastje pakken?”