Mevrouw Peterson onthulde Jack een moeilijke waarheid: Elise was opgegroeid zonder vader en mevrouw Peterson moest haar alleen opvoeden. De situatie werd nog uitdagender toen ze ontdekte dat ze zwanger was van een tweeling. Omdat ze wist dat ze twee dochters niet alleen kon opvoeden, nam ze de pijnlijke beslissing om één van hen in een weeshuis achter te laten.
Jack was vol ongeloof, maar hij kon niet anders dan begrip hebben voor de moeilijke situatie waarin mevrouw Peterson zich bevond. Terwijl de tranen over de wangen van mevrouw Peterson rolden, voelde Jack zich verscheurd tussen frustratie over de verborgen waarheid en sympathie voor haar pijnlijke keuze. Het was duidelijk in haar betraande bekentenis dat Mevr. Peterson’s liefde voor haar dochters sterk bleef, ondanks haar spijt.