“Ik begrijp hoe moeilijk die beslissing voor u moet zijn geweest,” zei Jack zachtjes. Mevrouw Peterson knikte en veegde haar ogen af met een tissue. “Ik heb altijd aan mijn andere dierbare meisje gedacht. Er ging geen dag voorbij zonder dat ik me afvroeg hoe het met haar ging en hoopte dat ze veilig en gezond was,” vertelde mevrouw Peterson, haar stem vol emotie.
Jacks hart ging naar haar uit. Hij aarzelde en vroeg toen: “Denk je… denk je dat Sarah weet dat ze geadopteerd is?” Mevrouw Peterson schudde haar hoofd. “Ik weet het niet zeker, lieverd. Maar nu we haar gevonden hebben, wil ik graag proberen om het contact te herstellen, als ze dat wil.”