Om 18.00 uur precies galmde de deurbel door het huis. Jack en mevrouw Peterson keken elkaar gespannen aan. Dit was het moment. Jack opende de deur met een warme, uitnodigende glimlach. “Nogmaals hallo, kom binnen.” Sarah stapte aarzelend naar binnen en mevrouw Peterson omhelsde haar meteen in een stevige knuffel.
Ze omhelsden elkaar een hele tijd, tranen van vreugde stroomden over hun gezichten. Sarah klampte zich aan haar vast, haar gezicht begraven in de schouder van mevrouw Peterson. Jack was tot tranen geroerd toen hij deze emotionele hereniging zag. Tijdens het diner praatten Sarah en mevrouw Peterson eindeloos. Sarah wilde graag meer weten over haar familie en haar vroege leven. Mevrouw Peterson deelde verhalen over Elise en legde Sarah’s leven voor de adoptie uit.