Voor Clara was de wereld vernauwd tot deze ene wandeling, elke hartslag klopte met de overtuiging dat haar perfecte dag eindelijk hier was. Ze bereikte het altaar, haar hand glipte in die van Liam, de wereld kleiner geworden tot alleen zij tweeën.
Clara’s hart bonkte van verwachting, haar blik gericht op de zijne. Even voelde het perfect. Toen spanden Liams vingers zich. Hij draaide zich iets om, zijn stem laag, maar krachtig. “Clara… ga opzij.” Haar adem stokte. “Wat?” fluisterde ze verbijsterd.