Clara fluisterde uiteindelijk: “Waarom zou hij het doen? Waarom zou Liam met haar meegaan?” Haar vader schudde langzaam zijn hoofd met zijn ogen vol ongeloof. “Ik weet het niet,” gaf hij toe. “Dat is het deel dat niemand van ons kan begrijpen.” De woorden van Clara’s vader hingen zwaar in de kamer. Niemand van hen kon het begrijpen. Geen van hen kon begrijpen wat ze hadden gezien.
“Hij zag er niet eens gelukkig uit,” fluisterde haar moeder ten slotte, terwijl ze naar de vloer staarde alsof ze elke seconde herhaalde. “Heb je zijn gezicht gezien? Dat was niet de glimlach van een verliefde man.” Phoebe leunde voorover, haar wenkbrauwen gegroefd. “Het viel mij ook op. Hij zag er… gespannen uit. Alsof iemand het toneel op wordt geduwd zonder zijn tekst te kennen.” Clara’s adem stokte.