Ze hebben ons allebei geblokkeerd.” De kamer viel stil. Drie telefoons lagen op de salontafel, elk met dezelfde afwijzing. Clara’s borstkas verstrakte alsof de lucht zich tegen haar had gekeerd. “Ze hebben ons allemaal buitengesloten,” fluisterde ze. “Samen.” Phoebe leunde dichterbij, haar stem strak van ongeloof. “Dat is opzettelijk. Ze willen niet dat jij of iemand anders hen bereikt.”
De woorden stuurden een rilling door de kamer, die Clara meer verkilde dan de stilte die volgde. Clara zat verstijfd naar de telefoons op tafel te staren, alsof ze plotseling zouden oplichten met een verklaring. Maar er kwam niets. De stilte werd alleen maar heviger en drong elke hoek van de kamer binnen. Uiteindelijk greep Phoebe naar haar eigen telefoon.