5 jaar geleden ontdekte Charlotte tijdens een van haar ochtendwandelingen een klein leeuwenwelpje dat verstrikt zat in een jachtval. Het jong was zwak, bang en nauwelijks in leven. Charlotte kon hem niet achterlaten. Met voorzichtige handen bevrijdde ze het welpje en bracht hem naar huis, waar ze hem weer gezond maakte met een mengsel van pap en genegenheid.
Simba groeide snel – en groeide! Vandaag de dag is hij meer dan twee meter lang op zijn achterpoten en weegt hij bijna 500 pond. Ondanks zijn grootte is Simba lief voor Charlotte. Hij krult zich vaak bij haar voeten op als een grote kat. Hun band is gebaseerd op vertrouwen en jaren van gedeelde momenten.
Maar leven met zo’n reusachtig dier is niet altijd gemakkelijk. Simba’s kracht is enorm en zijn speelse meppen kunnen per ongeluk meubels omver gooien. Charlotte heeft haar muren verstevigd en kwetsbare decoraties ingeruild voor stevige, onbreekbare spullen. Etenstijd is een andere uitdaging; Simba heeft een vraatzuchtige eetlust en Charlotte is uren bezig met het bereiden van maaltijden die groot genoeg zijn om hem tevreden te stellen.
Ondanks de uitdagingen zou Charlotte het niet anders willen. Ze zegt dat Simba haar huis vult met vreugde en eenzaamheid op afstand houdt. Op de vraag waarom ze het risico heeft genomen om een leeuw te houden, zegt ze lachend: “Hij had mij nodig en ik hem.”
Hun unieke vriendschap is een herinnering aan hoe medeleven zelfs de grootste kloven kan overbruggen. Charlotte en Simba zijn het levende bewijs dat liefde geen grenzen kent, zelfs niet die van soorten.