Tijdens de rit naar de plek van het ongeval toe probeert hij zich in te beelden wat hij straks zal gaan zien. Hij rijdt met spoed, maar zo voorzichtig mogelijk. Op de plaats van het ongeluk aangekomen hoort hij dat de persoon in kwestie nog steeds onder water ligt. Zonder na te denken springt hij met zijn motorpak aan het water in.
Onder water voelt hij het lichaam van het slachtoffer, maar hij is niet staat om hem boven water te krijgen; hij ligt onder de bulldozer. Tezamen met een stel brandweermannen trekt hij de bulldozer van het slachtoffer af. De eerste keer mislukt, de tweede keer lukt het. Ze trekken het slachtoffer op de kant, waar hij over wordt gedragen aan het ambulancepersoneel. Het verkeer wordt stilgezet en de agenten rijden voorop om de weg vrij te maken. Bij het ziekenhuis aangekomen wordt het slachtoffer overgedragen aan de artsen. De agenten schudden elkaar de hand; hun taak zit erop. Robert gaat op een bankje zitten en trekt zijn laarzen uit, waar allemaal water met kroos uit komt. Een voorbijlopende verpleegster vraagt: “Regende het zo hard?” waarop Robert antwoord: “Je moest eens weten..” Het hele verhaal van Robert lees je hier.
Wij hebben ongelooflijk veel respect voor de politieagenten die onze wereld een stukje veiliger maken. Heb jij dat ook? Deel en like dit bericht dan!
Pagina 2/2