Stilte
De sollicitant had tijdens de tirade geen woord gezegd. Hij keek de CEO alleen maar aan. Het leek zelfs alsof hij een glimlach op zijn gezicht had. Terwijl Johan nog stond na te hijgen van zijn uitbarsting, stopte de sollicitant een aantal papieren die hij op tafel had uitgestald weer terug in zijn tas.
Als de man geschrokken was, liet hij dit nu niet merken. Hij leek de hele situatie zelfs wel amusant te vinden. Vol zelfbeheersing besloot de sollicitant uiteindelijk toch iets te zeggen, voor hij de ruimte verliet. Wat hij zei, zou de CEO doen beseffen hoe groot de fout was die hij zojuist gemaakt had.
Kon Johan de tijd maar terugdraaien…